నాముందే మాయలా మానవయ్య రాఘవా
కామారి వలెను నీవు కనుబడు చున్నావే
జింకతోలు శివుడు నారచీరలు ధరియించి చంద్ర
వంక నేమొ జటలలోన బాగుగ నిరికించి నన్ను
జంకింప పినాకమును చక్కగ ధరియించె ననెడు
శంగగలుగు నీదగు శివస్వరూపమును జూడ
చిరునగవును చూడగ మరి శివుడ వనిపించు హరుని
చిరునగవులు నేనెఱుగుదు చిత్రముగా నీవటులే
చిరునగవులు చిందింతువు శివుని యనుకరింతువు
హరికి దక్క యది వశమా మరి నీవే హరివా
హరి వైతే మంచిదిలే హరుని వేష మెందుకులే
నరుడవైన నీపని సరి హరివైతే నాపని సరి
మరియాదగ నీమాయను మానిరణము చేయవయా
అరావణమొ అరామమో అదినేడు తేలును