కోపమేల తాపమేల కొంచ మాగి వినుము

        (కాఫీ)

కోపమేల తాపమేల కొంచ మాగి వినుము
పాపమైన పుణ్యమైన పరగు నీ కర్తృత్వము

నా వద్ద కీవు వచ్చి న న్నడుగుచున్న దేమి
కావలయు ధనము లని కావలయు పదవు లని
నా విభవమేమి నీవు నాకు లంచ మిచ్చు టేమి
నీవు చేయు పాపములను నేను మన్నించు టేమి

జీవుల స్వాతంత్ర్యమును దేవు డేల హరించును
భావించి మంచిచెడుగులు వర్తించ వలయును
నీవు ప్రకృతివశుడ వైన నేనేమి చేయుదును
కావ మన్న నాడు కద కాపాడ రాగలను

నీ నిజ తత్త్వమును నీవెఱుగక యుండి
నే నుంటినా యని లోన శంకించు టేమి
పూని నేను నాదను బుధ్ధి పోనాడి కర్మము లెల్ల
మాను దేని నీవే నేను నేనే నీ వంతియె రామ

ప్రాణం

కం. ప్రాణము కలదా మట్టికి
ప్రాణము గాలికిని నీటివాలుకు కలదా
ప్రాణము కలదా అగ్గికి
ప్రాణము గగనంబునకును వరలునె చెపుమా

కం. కదలును గాలియు నీరును
కదలును మరి యగ్ని భూమి కదలును ఖతలం
బదియును దశదిశల కదలు
కదలిక లున్నపుడు ప్రాణకలితములు కదా

కం. కలదేని ప్రాణ మొకచో
కలదు కదా ప్రాణశక్తి ఘనసంచారో
జ్వలలీలాకలితంబై
యలరుచు సర్వాంగరాజి ననవతంబున్

తే. పంచభూతంబు లందిట్లు ప్రాణశక్తి
దివ్యమైయుండ పాంచభౌతిక మనంగ
వరలు సృష్టి కణకణము ప్రాణమయము
అమృతమయమైన దీసృష్టి యార్యులార

సీ. విత్తులో ప్రాణంబు వెలయును సూక్షమై
ఆ విత్తు కాయలో నణగి యుండు
పండౌను కాయయు ప్రాణంపు కలిమిచే
పండ్లు కాయుచునుండు పాదపంబు
ప్రాణముండుట చేత పాదపంబులు క్షోణి
వర్ధిల్లుచుండును వసుధ యొక్క
ప్రాణశక్తి వలన ప్రాణశక్తియె యిట్లు
సర్వంబు చక్కగ నిర్వహించు

ఆ.వె. ధరణి యందు మరియు ధరణీధరంబుల
నుండు పర్వతముల బండ లందు
నుండు బండరాళ్ళ నులుల మలచి
కొలుచు ప్రతిమ లందు కూడ నుండు

కం. వ్యక్తముగ జంగమముల న
వ్యక్తముగను స్థావరముల వర్హిల్లెడు నీ
శక్తిం దెలియగ నోపర
వ్యక్తులు బ్రహ్మవేత్త లఱయుదు రెపుడున్

ఆ.వె. వెలిని లోన నిండి వెలుగుచు బ్రహ్మాండ
వ్యాప్తమగుచు నుండు ప్రాణశక్తి
బ్రహ్మమనుచు బుధులు వాక్రుచ్చు తత్త్వమే
బ్రహ్మ మెఱుగు వాడు బ్రాహ్మణుండు

రారా?

వ్రాయించుట నీ‌ముచ్చట
వ్రాయుట యీ యాత్మ కీవు బహుమానముగా
చేయించెడు గౌరవమని
నా యాత్మేశ్వర యెఱిగి వినమ్రుడ నగుదున్

వ్రాయుచుంటి నన్న భావనయే లేదు
మాటలన్ని నీదు మహిమ చేత
పరచుకొనుచు నుండ బహుకీర్తనంబులై
నే నుపకరణమును నిశ్చయముగ

ఏమి కొఱత కలుగు నెవరు చదువకున్న
చదువ వచ్చునట్టి సజ్జనులకు
కొఱత లేదు సూవె కోదండరామ నీ
కరుణవలన నేటి వరకు నాకు

రారా విబుధవరేణ్యులు
రారా హరిభక్తియుతులు రారా మిత్రుల్
రారా మోక్షాపేక్షులు
రారా శ్రీరామచంద్ర రమ్యచరిత్రుల్

రాకపోరు రాకపోరు
నీ కొఱకని రాకపోరు
నాకు వారి రాక చాలు
నీకు వారి రాక చాలు

శ్రీకాళహస్తిమాహాత్మ్యంలో శివస్తుతి హరిగతిరగడ

హరిగతి రగడలో పాదానికి ఎనిమిది చతుర్మాత్రాగణాలు. పాదం‌ మధ్యలో యతిమైత్రిస్థానం. అనగా నాలుగుగణాల పిదప ఐదవగణం‌ మొదటి అక్షరం మీద యతిమైత్రి చేయాలి. ప్రాస నియమం ఉంది. సంప్రదాయం ప్రకారం ప్రాసనియమం ఉన్నపద్యాల్లో ప్రాసయతి వేయకూడదు.

పాదాంతవిరామం తప్పనిసరిగా పాటించాలి.

హరిగతిరగడకు చతుర్మాత్రాగణాలు అని చెప్పాను కదా. చతుర్మాత్రా గణాలను లెక్క వేదాం. అన్నీ‌ లఘువులతో తొలి చతుర్మాత్రాగణం I I I I అవుతున్నది. ఒక గురువును వాడవచ్చును అనుకుంటే అప్పుడు ఏర్పడే చతుర్మాత్రాగణాలు [U I I,  I U I, I I U ] అని మూడు సిధ్ధిస్తున్నాయి. రెండు గురువులను వాడచ్చును అనుకుంటే చతుర్మాత్రాగణం U U అవుతున్నది. I U అన్న క్రమాన్ని ఎదురునడక అంటారు. దేశిఛందస్సుల్లో ఎదురునడకని సాధారణంగా అంటరానిదిగా చూస్తారు. I U I కూడా ఎదురునడకే కాబట్టి అది చతుర్మాత్రా గణంగా వాడరు అన్నది కూడా గమనించాలి. ఎదురునడక నిషిధ్ధం కాబట్టి I U I గణాన్ని మనం వాడకూడదు. ఐతే కొందరు పూర్వ కవులు ఈ‌  I U I గణాన్ని వాడారు.

రగడల్లో మొదట్లో ప్రాసనియమం కాని అంత్యప్రాసలను కూర్చటం‌ కాని లేదు. కాలక్రమేణ ఇది ఒక పద్దతిగా రూపుదిద్దుకుంది. అలాగే కొందరు పూర్వకవులు తమతమ రగడల్లో ఎదురునడకనూ వాడారు కాని చాలా అరుదు.

మరొక ముఖ్యవిషయం. తెలుగు ఛందస్సుల్లో గణాల దగ్గర పదం విరుగుతూ ఉంటే బాగుంటుంది. అలాగని ప్రతి గణమూ ఒక కొత్తమాటతో ప్రారంభం అయ్యేలా చూడటం దుస్సాధ్యం. కాని వీలైనంత వరకూ ఇది ఒక నియమంలా పాటించాలి. రగడలనే కాదు కందంతో‌ అన్ని రకాల దేశిఛందస్సుల్లోనూ ఇది శ్రధ్దగా పాటిస్తే పద్యాల్లో పఠనీయత పెరుగుతుంది. దేశి ఛందస్సుల ముఖ్యలక్షణమైన గానయోగ్యతను ఇనుమడింప జేస్తుంది.

రగడలకు ప్రాసనియమమూ, అంత్యప్రాసనియమమూ ఉన్నాయని చెప్పుకున్నాం‌ కదా. ఈ రెండు నియమాలూ వదిలి పెట్టి వ్రాయటం‌ అన్న పద్దతి కూడా ఒకటి తప్పకుండా ఉంది. అలా రగడలను వ్రాయటం‌ మంజరి అంటారు. హరిగతి మంజరీ రగడ అంటే హరిగతి రగడనే ప్రాసనూ‌ అంత్య ప్రాసనూ నియమంగా తీసుకోకుండా వ్రాయటం‌ అన్నమాట. మనం ద్విపదలనూ ప్రాసలేకుండా వ్రాస్తున్నప్పుడు వాటిని మంజరీద్విపదలు అంటున్నాం‌ కదా, అలాగే నన్న మాట.

హరిగతికి పాదానికి ఎనిమిది చతుర్మాత్రాగణాలు అన్నారు. అంటే 8 x 4 = 32 మాత్రల ప్రమాణం వస్తున్నది ప్రతిపాదానికి. గణాల కలగలుపు కూడదు. ఏగణానికి ఆగణం విడిగా రావాలి. "రాజరాజునకు" అని వాడామనుకోండి అది ఎనిమిది మాత్రల ప్రమాణం వస్తున్నది కదా దానిని రెండు చతుర్మాత్రాగణాలుగా తీసుకోండి అంటే‌ కుదరదు.

రగడను ఎవరూ‌ కేవలం రెండు పాదాలకు సరిపెట్టరు. కవులు అలా తోరణంగా వ్రాసుకుంటూ పోతారు.

హరిగతి రగడకు దగ్గరి బంధువు మధురగతి రగడ. హరిగతికి పాదానికి ఎనిమిది చతుర్మాత్రాగణాలు ఐతే, మధురగతి రగడకు పాదానికి నాలుగు చతుర్మాత్రాగణాలు. అంటే మధురగతి పాదాన్ని రెట్టిస్తే హరిగతి రగడ అన్నమాట.

హరిగతి రగడ అంతా చతుర్మాత్రలతో‌ నడుస్తున్నది కదా, అందుచేత ఈరగడకు చతురస్రగతి  నప్పుతుంది గానం చేయటానికి. తాళంగా ఏకతాళమూ త్రిపుట బాగుంటాయి.

ఇంక ధూర్జటి గారి శివస్తుతి రగడను చూదాం.

	జయజయ కలశీసుత గిరికన్యా శైవలినీతట కల్పమహీరుహ జయజయ దక్షిణరజతక్షితిధర సంయమిసేవిత పాదసరోరుహ జయజయ పీన జ్ఞానప్రసవాచలకన్యా కుచ ధృఢపరిరంభణ జయజయ కృతదుర్గాధరణీధర సామ్యవినోదవిహార విజృంభణ జయజయ భారద్వాజాశ్రమ నవసరసిజకేళీవన పరితోషణ జయజల నీలక్ష్మాధరణపుణ్యస్థల కాపాలిక భాషితభూషిత జయజయ మోహనతీర్థాలోకన సంభ్రమరత భవబంధవిమోచన జయజయ శిఖితీర్థాశ్రిత యోగీశ్వరమానస సంవిత్సుఖసూచన జయజయ సహస్రలింగాలయ దర్శనమాత్ర స్థిరమోదాపాదక జయజయ ఘనమార్కండేయమునీశ్వర తీర్థనిషిక్త విపఛ్ఛేదక జయజయ నిర్జరనాయకతీర్థ స్నాతకజన కలుషేంధనపావక జయజయ కరుణేక్షణ రక్షిత నిజచరణారుణ పంకేరుహసేవక దేవా నిను వర్ణింప రమా వాగ్దేవీ వల్లభులైనను శక్తులె నీ విధ మెఱుగక నిఖిలాగమముల నేర్పరులైనను జీవన్ముక్తులె కొందఱు సోహమ్మని యద్వైతాకుంఠిత బుధ్ధిని నిను భావింతురు కొందఱు దాసోహమ్మని భక్తిని గుణవంతునిగా నిను సేవింతురు కొందఱు మంత్రరహస్యమవని నిను గోరి సదా జపనియతి నుతింతురు కొందఱు హఠయోగార్థాకృతివని కుండలిచే మారుతము ధరింతురు తుది నందరు తమ యిచ్చల నేయే త్రోవలబోయిన నీ చిద్రూపము గదియక గతిలేకుండుట నిజముగ గని చాలింతురు మది సంతాపము నిను సేవించిన కృతకృత్యుడు మఱి నేరడు తక్కిన నీచుల గొల్వగ నిను శరణంబని నిలచిన ధీరుడు నేరడు తక్కిన చోటుల నిల్వగ నీవనియెడు నిధి గాంచిన ధన్యుడు నేరడు తక్కిన యర్థము గోరగ నీవే గతియని యుండెడు పుణ్యుడు నేరడు తక్కిన వారల జేరగ భవదుర్వాసన పాయదు నీపదపంకజముల హృదయము వాసింపక చవులకు గలుగవు సకలేంద్రియములు సతతమ్మును నిన్ను నుపాసించక జననమరణములు ధరలో నిన్నును సమ్మతితో సేవింపక పాయవు మననమునకు నీ చిన్మయరూపము మరగింపక యణిమాదులు డాయవు మీ‌మాహాత్మ్యము మే మింతింతని మితి చేయగ మతి నెంతటి వారము మామీదను కృపగల్గి మహేశ్వర మన్నింపుము నీకు నమస్కారము

గడుసు పూజ!

తే। దేవుడా నీకు దండంబు దేవతార్చ
నా గృహంబున మాత్రమే‌ నళిననయన
కూరుచుండుము నిన్ను తోడ్కొనుచు బోవ
వీలుపడ దేను పోయెడు వీధులందు.

తే। ఉదయమే వచ్చి యొకపూవు నుంచి నీకు
చేయుదును నమస్కారమున్ చింతవలదు
మరియు నంతకు మించి సన్మామునకు
నాశ పడకుము నాశక్తి యంతవరకె

ఉ। వట్టి నరాధముండనని భావన సేయకు మయ్య భక్తి లేక కా
దెట్టుల నీకు తృప్తి యగు నించుక యేని నెఱుంగ దేవుడా
గట్టిగ నొక్క మంత్ర మనగా సరిగా పలుకంగ లేను నన్
తిట్టకు మయ్య పూజయని దీనిని చేకొను మయ్య వేడ్కతో

ఆ.వె।  ఒక్క పూవు నిచ్చి యొక్క దండము పెట్టి
చేసినట్టి పూజ చిత్తశుధ్ధి
నరసి నీవు మురిసి యన్ని వేళల నేను
కోరినట్టి వెల్ల కురియవయ్య

కం। ఇంతకు మించి వచింతునె
యెంతైనను నీవు భక్తి నెంచదవు కదా
సంతోషముగా నుండుము
సంతోషము నాకు గూడ సమ్మతి నిమ్మా

శ్రీరామచంద్ర కందములు - 4

కం. శ్రీరామచంద్ర! రుచిర
స్మేరా! దశరథ కుమార! శ్రిత మందారా!
ధీరా! కరుణా పారా
వారా! నను బ్రోవుమయ్య! పాపవిదారా ^*

కం. శ్రీరామచంద్ర మాయా
మారీచప్రాణహరణ స్మరకోటిసమా
కారా జలనిథిబంధన
ఘోరభవారణ్యదహన గుణవారినిధీ

కం. శ్రీరామచంద్ర సుజనా
ధారా సురవైరిగణవిదారా గుణకా
సారా సేవకజనమం
దారా సంసారవార్థితారకనామా

కం. శ్రీరామచంద్ర నీవై
ఘోరాటవులందు తిరుగ కోరక నీవై
కోరక రాకాసులతో
వైరము నవి కలిగె నెందు వలనం జెపుమా

కం. శ్రీరామచంద్ర ఘోరా
కారిణియా చుప్పనాక కదియగ నేలా
యా రావణు డడగుట కది
కారణ మగు టేల దైవఘటనము కాదా

కం. శ్రీరామచంద్ర కాలపు
తీరెఱిగెడు వారు కారు దేవతలైనన్
వారింపరాని కాలము
శ్రీరమణా నీకళావిశేషమె కాదా

కం. శ్రీరామచంద్ర శౌరివి
నీ రచనయె నరుడ వగుచు నేలకు దిగి దు
శ్చారిత్రుని పౌలస్త్యుని
ఘోరాజిని జంపు కథయు కువలయ నాథా

కం. శ్రీరామచంద్ర శాపము
తీరిన దటు కొంత జయుని దీనత బాపన్
నారాయణ నరుడవుగా
ధారుణి కరుదెంచినావు తామరసాక్షా

కం. శ్రీరామచంద్ర సుజనులు
ఘోరాపదలొంది విధము గొంకు వడినచో
వారల రక్షింప మహో
దారత నేరూపమైన దాల్చెదవు హరీ



* ఇది శ్రీవిష్ణునందన్ గారు అందించిన పద్యం.

శ్రీరామచంద్ర కందములు - 3

కం. శ్రీరామచంద్ర లోకపు
తీ రెఱిగియు నప్పుడపుడు తెఱలును మది నే
నారూఢుడ గాకుండుట
కారణముగ దోచు నీవు కరుణించ గదే

కం. శ్రీరామచంద్ర తనువులు
నీరములం బుడగలట్టి నిర్మాణంబుల్
కారణకారణ నీదయ
కారణముగ రాగమణగు గాక తనువులన్

కం. శ్రీరామచంద్ర లోకో
ధ్ధారక నీ దయను కాక తరియింతు రొకో
ధారుణి నరులొక నాటికి
వేరెరుగను నీకు నన్ను విడువకు తండ్రీ

కం. శ్రీరామచంద్ర మును నే
నేరిచి నీ ధ్యానమెంత నిపుణతమీఱం
గూరిమితో జేసితినో
వేరెఱుగదు నేడు మనసు విజ్ఞానమయా

కం. శ్రీరామచంద్ర వైదే
హీరమణ సమస్తలోకహితకర శౌరీ
పారాయణ మొనరింతురు
నీ రమణీయచరితము మనీషులు పుడమిన్

కం. శ్రీరామచంద్ర జీవులు
నేరరు కలిమాయ లెఱిగి నిలచు విధములన్
కారుణ్యమూర్తి వీవే
వారల కొక దారి చూపవలయును తండ్రీ

కం. శ్రీరామచంద్ర పెద్దల
నూరక నిందించువార లుందురు ధరణిన్
వా రెఱుగరు తమకే యవి
నారాచము లగుచు తగులు నా నించుకయున్

కం. శ్రీరామచంద్ర సుజనులు
క్రూరాత్ముల వలన కొంత కుందువడినచో
వారికి కలుగు విచారము
వీరికి మున్ముందు కలుగు భీతి దలచియే

కం. శ్రీరామచంద్ర ప్రాజ్ఞులు
కోరెదరా యొకరి చెడుగు కువలయనాథా
కోరెదరందరి సేమము
క్రూరాత్ములకైన శుభము కోరెద రెపుడున్

శ్రీరామచంద్ర కందములు -2

కం. శ్రీరామచంద్ర శ్రీమ
న్నారాయణ పద్మనాభ నానాలోకా
ధార దశాననగర్వవి
దార భవవిషాపహార తారకనామా

కం. శ్రీరామచంద్ర రాఘవ
వీరేంద్రా సకలలోక వినుతచరిత్రా
భూరమణీకన్యావర
కారుణ్యముచూపి నన్ను కావవె తండ్రీ

కం, శ్రీరామచంద్ర నుతగుణ
భూరికృపాభరణ భక్తపోషణచణ సం
సారాపద్వారణ సీ
తారమణ సమస్తదైత్యదండన నిపుణా

కం. శ్రీరామచంద్ర నీకృప
ధారుణి ప్రజలందరకును దక్కిన నిధియై
చేరిన పాపుల పుణ్యుల
నారూఢిగ బ్రోచుచుండు నన్నివిధములన్

కం. శ్రీరామచంద్ర యెవ్వని
బారినిపడి లోకప్రజలు పరవశులగుచున్
దారులు మరచెదరో యా
మారుడు నను చెణక కుండ మనుపవె తండ్రీ

కం. శ్రీరామచంద్ర నాలో
నీ రూపం బనవరతము నిలచెడు నటులన్
నా రసనను నీ నామము
ధారాళం బగుచు నాడ దయచేయు మయా

కం. శ్రీరామచంద్ర యోగీం
ద్రారాధ్య మహానుభావ దైత్యవిదళనా
యీరేడు లోకములలో
శూరులలో నీకు సాటి శూరుడు కలడే

కం. శ్రీరామచంద్ర నీదగు
తారకనామంబు చాలు ధారుణి ప్రజ సం
సారము దాటగ నని లో
నారసి నిను చేరియుందు రఖిలసుజనులున్

కం. శ్రీరామచంద్ర ధర్మము
నీ రూపము దాల్చి వచ్చి నిలచినటులుగా
మారీచు డన్న మాటకు
భూరియశము కల్గి వాడు పొందెను ముక్తిన్

శ్రీరామచంద్ర కందములు - 1

కం. శ్రీరామచంద్ర నీవే
చేరువగా బిలువవలయు జీవుని వాడే
తీరున తానై వెదకుచు
చేరగలాడయ్య నిన్ను శ్రితమందారా

కం. శ్రీరామచంద్ర లోకా
ధారా నీయందు భక్తి తాత్పర్యంబుల్
ధారాళంబగుచో సం
సారంబునతిక్రమించ జాలుదురు నరుల్

కం. శ్రీరామచంద్ర విద్యలు
నేరిచి ఫలమేమి లోన నిన్నెఱుగనిచో
నేరిచెనా నీ నామము
కూరిమితో విద్యలెల్ల కొలిచిన యటులే

కం. శ్రీరామచంద్ర జగమున
ధీరులు నిక్కముగ బల్కు తెరగెట్లన్నన్
శ్రీరామచంద్రపాదాం
భోరుహముల కన్య మేల పూజించ నగున్

కం. శ్రీరామచంద్ర యీ భవ
వారాన్నిధి దాటదలచు వారల కెపుడున్
తీరము చేర్చెడు నౌకగ
నారూఢిగ నీదు నామ మలరుచు నుండున్

కం. శ్రీరామచంద్ర నృపతుల
పేరెన్నికగన్నవాడ విజ్ఞానులు నీ
పేరెన్నిపలుకుచుండెద
రారాటంబులు నశించు ననుచున్ భక్తిన్

కం. శ్రీరామచంద్ర ఆర్తుల
యారాటము దీర్చువాడ వయ్యును దయతో
ధారుణి నిదె నీపాదాం
భోరుహగతుడైన నన్ను బ్రోవ వదేలా

కం. శ్రీరామచంద్ర యీ సం
సారము నిస్సారమన్న సంగతి మున్నే
కారుణ్యముతో తెలిపిన
శ్రీరమణా యేల నన్ను చేదుకొన వయా

కం. శ్రీరామచంద్ర నీకొఱ
కారాటము హెచ్చుచుండె నతిదుస్సహమై
భారంబైనది యీ తను
ధారణ మిటు లెన్నినాళ్ళు దయచూడవయా

చిరుజీవికి హితవు.

ఓయి చిరుజీవీ,

ముదుక నని తిట్టినట్టి యో మూర్ఖ జనుడ
మొగ్గ పూవౌను కాయౌను ముదిరి పండి
నేల వ్రాలును సృష్టిలో కాలగతిని
ముసలితన మేల నీకు రాబోదు చెపుమ

కాలగతి జేసి బాల్యము కరిగిపోవు
కాలగతి జేసి యుడుకు రక్తము శమించు
కాలగతి జేసి వార్థక్య గరిమ కలుగు
కాలగతి జేసి తొలగెడు క్షణము కలుగు

కాలమున జేసి సర్వము కలుగుచుండు
కాలమున జేసి సర్వము తొలగుచుండు
కాలమున జేసి విశ్వమే కలుగు తొలగు
కాల మెఱుగు విజ్ఞానులు గర్వపడరు

స్వస్తి.

(Originally posted today as a comment at blog racca banda.)

నరసన్న దరిసెనము నానాశుభదాయకము

నరసన్న దరిసెనము నానాశుభదాయకము
పరమభక్తులకు దివ్యవరదాయకము

అరనరుడైన హరి యల్లడిగో వాడె
పరమోదారుడై పంచనారసింహుడై
పరమశాంతరూపుడై జ్వాలాభేరుండ
వరనందయోగరూపభాసమానుడై

కొత్తపాతగుడులమధ్య గుఱ్ఱమెక్కి తిరిగే
చిత్తజుని తండ్రిని శ్రీనారసింహుని
చిత్తములో తలచువారి జీవితములలో
నెత్తరిల్లు శుభముల నేమని వర్ణింతుము

హనుమన్న క్షేత్రపాలుడై తన్ను కొలువగ
మునిజనసంసేవ్యుడై మొనసి నరసింహుడు
జనులార యాదాద్రి సంస్థితుడైనాడు
కనులార గాంచరే కరువుతీర పొగడరే

కాలాష్టకం

నీవు చేయని గారడీ నేలమీద
లేదు ముమ్మాటికిని లేదులేదు నిజము
నేల మీదేమి సకలలోకాల లేదు
కాలమా నీకు నా నమస్కారశతము  ౧

క్షణము నిముషమ్ము కళయు కాష్టయును నీవ
యహము వారము పక్షమాయనము నీవ
వత్సరంబును యుగము కల్పమును నీవ
కాలమా నీకు నా నమస్కారశతము ౨

సర్వమును నీవు కలిగించి నిర్వహించి
మరల లోగొందు వొకలీల మరలమరల
కడలి నలయంత సహజ మీ కలన యనగ
కాలమా నీకు నా నమస్కారశతము ౩

సృష్టికర్తవు నీవుండ సృష్టికర్త
లన నెగడి యెందరెందరో యడగినార
లింక నాబోటి జీవుల కేమి లెక్క
కాలమా నీకు నా నమస్కారశతము ౪

భయము దేనికి నీదైన పరమసహజ
దివ్యఖేలన మిట్లని తెలిసికొంటి
ఆట లోపల నాదొక్క పూట పాత్ర
కాలమా నీకు నా నమస్కారశతము ౫

నీవు కలిగించు జీవనిర్జీవకోటి
నేల చేయుదు వూహింప నెవరు శక్తు
లెట్లు చేయుదు వది మాత్ర మెవరి కెఱుక
కాలమా నీకు నా నమస్కారశతము ౬

పరమ దుర్జయ శక్తివై పరగు దీవు
పరమ దుర్ఞేయ శక్తివై వరలు దీవు
నిరుపమానవిధానవై నెగడె దీవు
కాలమా నీకు నా నమస్కారశతము ౭

దైవమన నీవె గాన నీదైన రీతి
తలచి సకలశుభాశుభములను నీదు
చిద్విలాసంబులని యెంచి చేయువాడ
కాలమా నీకు నా నమస్కారశతము ౮

కాలాష్టక మిది చదివిన
కాలంబున జేసి కలుగు కష్టసుఖములన్
తేలెడు మనుజులు స్థితప్ర
జ్ఞాలంకృతబుధ్ధు లగుచు సాగెద రిలపై

నల్లని వాడవని నవ్వేరా

అందచందాలవాడా అందరివాడా
నందునింటి పిల్లగాడా నావాడా

అల్లరి వాడవని నవ్వేరా జనులు
నల్లని వాడవని నవ్వేరా
పిల్లనగ్రోవి పాట మెచ్చేరా జనులు
చల్లని నవ్వులను మెచ్చేరా

మోజుపడి గొల్లతలు వచ్చేరా గో
రోజనాల రాకాసులు చచ్చేరా
రాజులంత నీతెలివి మెచ్చేరా యోగి
రాజులెల్ల నీమహిమ మెచ్చేరా

వేయినోళ్ళ సురలెల్ల పొగడేరా నా
రాయణుడం వీ వని మ్రొక్కేరా
నీయంత వాడ వీవె నినుచేర యీ
మాయతెర తొలగించి బ్రోవవేరా

దేవుడికో విన్నపం

నీకు మ్రొక్కుట కొఱకునై నాకు రెండు
హస్తములు కల్గె దేవుడా యందువలన
చెడ్డ వారల కెన్నడు చేతులెత్తి
వందనము చేయు దుర్దశ పట్టనీకు

నీవిభూతులు మీఱిన తావులందు
సంచరించగ కలిగె నీ చరణయుగళి
దుష్టులుండెడు చోటులు త్రొక్కకుండ
వాని నేవేళ రక్షించ వయ్య నీవు

నిన్ను చూచుట కొఱకునై నాకు రెండు
కన్నులివి కల్గె దేవుడా కనుక నీవు
కలుష మతులను కనులలో కనులు పెట్టి
చూచు దుర్దశ గలుగక కాచవయ్య

నీ కథామృతమాలింప నాకు గల్గె
శ్రవణములు రెండు దేవుడా చవుకబారు
సంగతులు విన నెప్పు‌డు పొంగులెత్తు
నట్టి దుర్దశ రాకుండ నరయవయ్య

సర్వదా నీదు నామాళి జపము చేయ
కలిగె దేవుడా యీ జిహ్వ కనుక నీవు
పనికిరానట్టి మాటలు పలుకు నట్టి
బేల తనమది రానీక యేల వయ్య

నీకు తగినట్టి దివ్య మందిరము కాగ
నొప్పి యున్నది మనసిది యుర్విజనులు
దాని దరిజేరు నట్టి దుర్దశను నాకు
పట్టనీయక రక్షించ వలయు నీవు

దేహమా యిది నీదయా దృష్టి వలన
కలిగె నిది నిన్ను సేవింప కాంక్షచేయు
నితరులను కొల్వ దిది దీని వ్రతము గాన
దేవుడా యది నెఱవేర నీవె నీవు

నల్లనయ్య ఎందుకు నలుపు?

ఈరోజున నీ కెలా గంటు కొనె నల్పు నీరజాక్ష ! అంటూ లక్కాకుల వేంకట రాజారావు గారు తమ సుజన - సృజన బ్లాగులో ఒక మంచి ప్రశ్న వేసారు.

అంతటా తెలుపే నీ చుట్టూ - కాని నీకే ఎలా వచ్చిందీ నలుపూ అంటూ ఆయన ఒక మంచి పద్యం వ్రాసారు.
సమగ్రత కోసం ఆయన పద్యాన్నీ ఇక్కడ ఉటంకిస్తున్నాను.

దేవకీ వసుదేవు దేహచాయలు తెల్పు
నంద యశోద వర్ణాలు తెలుపు
రాధికా రమణీయ రాగబంధము తెల్పు
రుక్మిణీ భక్తిస్థ రుచియు తెలుపు
తగ రతీ మన్మథ తాదాత్మ్యములు తెల్పు
మునుల తపో ఙ్ఞాన ములును తెలుపు
భారతాంతర్గత భావ జాలము తెల్పు
గీతామృతంపు సత్కీర్తి తెలుపు

బ్రహ్మ తెలుపు సరస్వతీ ప్రమద తెలుపు
లక్ష్మి తెలుపు శేషాహి తల్పమ్ము తెలుపు
పాల సంద్రమ్ము తెలుపు మా భక్తి తెలుపు
నీకెలా గంటుకొనె నల్పు నీరజాక్ష !


ఈ ప్రశ్నకు ఆ శ్యామలాంగుడే వచ్చి సమాధానం చెప్పాలి మనకు న్యాయంగా. కాని ఏంచేస్తాం?  తన గురించి ఎవరేమనుకున్నా ఆయనకు పట్టదాయె. దూషణభూషణాలకు ఆయన అతీతుడు కదా. ఐనా మనం మాత్రం ఏమీ దూషణ చేయటం లేదే. ఏదో మన ఆశ్చర్యాన్ని మనం వెలిబుచ్చాం. ఇందువల్ల నయ్యా అంటే నల్లనయ్య సొమ్మేం పోతుంది చెప్పండి. కాని ఆయన మహా మొండి వాడు.

మొండివాడు రాజుకన్నా బలవంతుడని ఒక సామెత. మరి  ఆ రాజే మొండివాడైతే అన్న చిలిపి ప్రశ్న మనకి బోల్డు సార్లు తట్టి ఉంటుంది కదా? ఒప్పుకుంటారా? అలాంటప్పుడూ,   అన్ని లోకాల్నీ యేలే మహాప్రభువు మహావిష్ణువే మొండి వాడైతే ఇంకేం చెప్పేదీ అని!

చెప్పేందు కేమీ లేదు. సమాధానం ఇదీ అని మనం ఊహించుకో వలసినదే. తప్పదు మరి!.

అవునయ్యా కన్నయ్యా ఇందు చేత కదా అని అంటే?

ఆయన ఒక చిరునవ్వ్హు విసిరి ఊరుకుంటాడు.

అది తప్పైనా చిరునవ్వే అయన మన కిచ్చే జవాబు!
అది ఒప్పైనా చిరునవ్వే ఆయన మన కిచ్చే జవాబు!

అంచేత చూసారూ? మన కొక సదుపాయం ఉంది.  అన్నటు సదుపాయం అంటే రూఢార్థంగా ఇంగ్లీషు వాడు ఫెసిలిటీ అంటాడే అది అనేసుకుంటున్నాం కదూ. తప్పులేదు. కాని యోగికమైన అర్థం వేరే కూడా ఉందిగా? సదుపాయం అన్న మాటని విడదీస్తే సత్+ఉపాయం అని కదా. అంటే మంచి ఉపాయం అన్నమాట. ఇక్కడ ఆ యోగికార్థం ఎలా పనుకొస్తుందయ్యా అంటే అపాయం లేనిదే కదా అసలైన ఉపాయమూ అన్నమాట ఇక్కడ వర్తించేస్తోంది మరి. అదెలాగో చూడండి.

సదుపాయమా,  అదేమిటీ? అంటే మనకు తోచిన జవాబును మనం తయారుచేసుకోవటమే ఆ సదుపాయం అన్నమాట.

కాదని ఆయన అనడుగా మరి?

ఆయన అవునన్నా అనకపోయినా కాదని అనడు కాబట్టీ అసలే కరుణాసముద్రుడూ వగైరా బిరుదులన్నీ మీదేసుకున్న వాడు కాబట్టీ మననేమీ అనడు కాబట్టీ మన ఊహ మనం చేసేయటం వలన అపాయం లేదూ అన్నది ఇక్కడ అసలు విషయం అన్నమాట.

అందుచేత ఏమీ బదులీయడే ఈ శ్యామలాంగుడూ,  అసలు సంగతి ఏమిటా అంటే ఇదే ఐయ్యుంటుందీ  అని శ్యామలీయం ఒక ఆలోచన చేసేస్తున్నాడు.

వర్ణముల పట్ల లోకవివక్ష మెండు
తెల్లవాడికి కోరిక తెల్లపిల్ల
నల్లవాడైన కోరేది తెల్లపిల్ల
నల్లపిల్లను కోరెడు నాథు డెవడు

అంత వరకేల నలుపన్న కొంత లొచ్చు
తోచియేక దా యీప్రశ్న దాచకుండ
ఓరి దేవుడా నీకేల కోరరాని
నల్లదనమని ప్రశ్నించు ప్రల్లదనము

అబ్బెబ్బే మరి యూరకే యడిగినామయ్యా మహాత్మా హరీ
యిబ్బందేమియు లేదు మాకు మరి నీ వేరంగుగా దోచినన్
మబ్బే కొంతనయం బటన్నదొక  మైచాయతో నుండినన్
అబ్బో శ్వేతవరాహమూర్తి వయి మాకానందమున్ కుర్చినన్

శ్యామవర్ణ మనగ సౌందర్య చిహ్నంబు
శ్యామవర్ణ మెన్న చాల గొప్ప
నిన్నమొన్నదాక నీరేజదళనేత్ర
తెలుపుపైన నేడు వలపు మెండు

ఊరక నీవెందులకై
కూరిమితో నల్లరంగు గొనినావని మా
తీరని సందేహమయా
శౌరీ యొకయూహ చేయజాలుదు వినుమా

అది యెట్టిదనగా నవధరింపుము.

అరయ నంతటను సామాన్యమాయె తెలుపు
చిన్నబోయిన నలుపేమొ చింతచేసి
విష్ణుదేవుని పాదారవిందములను
చేర నాతడు దయమీఱ చేర్చె మేన

పరమదయాళువై పరమపావన దివ్యనిజాంగమెల్ల సం
బరమున నీలవర్ణరుచిభావన సేసి ధరించినంతటన్
హరిశుభదేహమంటి యది యంతట మిక్కిలి వాసికెక్క నం
దరు నిక నల్లనయ్య యని తామరసాక్షుని గొల్చి రత్తరిన్

ఇది నాయూహ మహాత్మా

దీనినిబట్టి శ్రీహరికి దీనుల యందు విశేషమైన జాలిగా
మానవదేవరాక్షసుల మానసముల్ గ్రహియించ మేలగున్
కాన సరైన కారణము కావలయున్ భవదీయదివ్యదే
హాన ధరించియుండ నిటు శ్యామలవర్ణము ప్రేమమీఱగన్

వెనుక నొక్కనాడు వేడుక యగు నల్పు
కాలమహిమచేత ఘనత చెడగ
నీదు మరువు సొచ్చి నిండుగౌరవమును
పొంది వెలిగె మరల పుడమి మీద

అట్టు లయ్యు కలిని యందచందంబుల
యందు బుధ్ధి కొంత మందగించ
మరల నలు పనంగ నరులకు లోకువ
కరుణలేని వారు కారె జనులు

ఇట్టిది నాయూహ యని
గట్టిగ నీతోడ మనవి కావింతును నే
నెట్టుల జనులకు చెప్పుదు
వట్టిది నా కంఠశోష వసుదేవ సుతా

పిలువరే కృష్ణుని ..... (సవ్యాఖ్యానంగా అన్నమయ్య సంకీర్తన)

పిలువరే కృష్ణుని పేరుకొని యింతటాను పొలసి యారగించే పొద్దాయ నిపుడు
వెన్నలారగించఁబోయి వీదులలోఁ దిరిగేనో యెన్నరాని యమునలో యీఁదులాడీనో సన్నల సాందీపనితో చదువఁగఁ బోయి నాఁడో చిన్నవాఁ డాఁకలి గొనె చెలులాల యిపుడు	॥పిలువరే॥
మగువల కాఁగిళ్ళ మఱచి నిద్దరించీనో సొగిసి యావులఁ గాచే చోట నున్నాఁడో యెగువ నుట్లకెక్కి యింతులకుఁ జిక్కినాఁడో సగము వేఁడి కూరలు చల్లనాయ నిపుడు	॥పిలువరే॥
చెంది నెమలి చుంగుల సింగారించుకొనీనో ఇందునే దేవరవలె నింటనున్నాఁడో అందపు శ్రీవేంకటేశుఁ డాడి వచ్చె నిదె వీఁడె విందులఁ మాపొత్తుకు రా వేళాయె నిపుడు	॥పిలువరే॥

(దేవగాంధారి రాగంలో అన్నమాచార్య సంకీర్తనం 1632వ రేకు)

పాట భావానికి వ్యాఖ్యానం.

భోజనాలసమయం‌ దాటిపోవస్తోంది.
కన్నయ్య జాడ లేదు.
యశోదమ్మకు ఒకటే ఆదుర్దా.

చుట్టుపక్కల తెలిసినవాళ్ళ ఇళ్ళల్లో ఉన్నాడా  అని ఆరాతీసింది.
అబ్బాయి గారి జాడలేదు.
ఆవిడ ఇల్లిల్లూ గాలిస్తోంది గాభరాగా.
ఆవిడ కంగారు చూసి గోపమ్మలంతా పోగయ్యారు ఆవిడ చుట్టూ.
యశోదమ్మ గోపమ్మలతో ఇలా చెబుతోంది.

ఓ గోపమ్మల్లారా మీరు కూడా వెదకండి.
ఎన్ని చోట్లా వీలైతే అన్ని చోట్లా గాలించండి.
పేరు పెట్టి పిలిచి ఎక్కడున్నాడో వెదికి పట్టుకోండి.
కృష్ణుడికి వచ్చి భోజనం చేసే వేళయ్యింది.
దాటిపోతోంది కూడాను.

గోపమ్మల్లారా మీరంతా టక్కరి వాళ్ళు.
పిల్లవాడికి వెన్నంటే‌ వల్లమాలిన ప్రీతి.
ఏం? కాస్త వెన్న వాడి చేతిలో పెడితే మీ పాడి తరిగిపోతుందా?
పైగా వచ్చి చాడీలు చెబుతారు కూడాను అస్తమానూ..

పిల్లాడు వెన్నకోసం ఇల్లిల్లూ‌ తిరుగుతున్నాడేమో.
మీరేమో వాడికి అందకుండా వెన్నంతా దాచేసారా?
అది ఎక్కడన్నా దొరక్కపోతుందా అన్న ఆశతో తిరుగుతున్నాడేమో.
ఇప్పుడే వీధుల్లో తిరుగుతున్నాడో ఏమో.

నా పిచ్చి కాని మీరంతా ఇప్పుడే కదా మీ ఇళ్ళల్లోంచే వచ్చారు?
మీ కెవ్వరికీ‌ వాడు కనిపించనే లేదంటున్నారు కూడా.
ఐతే మన కృష్ణుడు పోయి యమునలో జలకాలాడుతున్నాడేమో.
వాడికి నీళ్ళల్లో ఆడటం అంటే భలే హుషారు కదా.
మీరెవరన్నా వాడిని ఏటిగట్టు మీద చూసారా?
అక్కడే ఎక్కడో ఉన్నాడేమో.
ఆ చెట్టు ఎక్కనూ‌ నీళ్ళల్లో దూకనూ.
ఈ గట్టు ఎక్కనూ‌ నీళ్ళల్లో దూకనూ.
కాస్త మీరు పోయి చూసి రండమ్మా.

అక్కడా కాకపోతే మా కన్నయ్యకి చదువు అంటే‌ భలే గురి కదా.
ఎప్పుడూ గురువుల దగ్గిర నేర్చిన పాఠాల్ని ఏ చెట్టుకొమ్మ మీదో కూర్చుని బిగ్గరగా వల్లె వేస్తుంటాడు.
ఒకవేళ వాడు గురువుగారు సాందీపని ఇంట్లో‌ లేడు కదా?

ఎక్కడున్నాడో ఏమో వాడికి ఆకలి వేళ ఐందే. ఎలా?

మీ కూతుళ్ళు చెల్లెళ్ళూ ఒక్కక్షణం కూడా మా వాణ్ణి నేలమీద నిలబడ నీయరు కదా?
మీ‌ పిచ్చి ప్రేమలు బంగారం కానూ!
మీ‌ పెరళ్ళల్లో ఎక్కడో ఏపిల్లో మా వాణ్ణి ఒళ్ళో కూర్చో బెట్టుకొని కబుర్లూ చెబుతూ ఆడిస్తోందేమో.
ఐనా ఇదేం చోద్యం అమ్మా, చిన్న పిల్లాడే, వాడికి ఆకలి వేళ అని ఎవరికీ‌ తోచదా?
ఎప్పుడూ ఆటలూ‌ కబుర్లేనా? అసలు వాడిని నా దగ్గరకే రానిచ్చేటట్లే లేరే!

వీడొకడు.
నిత్యం ఆవులవెనకా ఆవుదూడల వెనకా చేరి ఆడుతూ‌ ఉంటాడు.
ఆ దూడలతో సమానంగా చెంగుచెంగున ఎగురుతూ ఉంటాడు.
వీడేమో ఆ ఆవుల గంగడోళ్ళు నిమరటమూ అవేమో ప్రేమగా వీణ్ణి నాకుతూ‌ ఉండటమూ.
వీడిని నా స్పర్శకన్నా ఆవుల స్పర్శ అన్నదే ఎక్కువై పోయింది సుమా.
మా కొట్టాం‌లో ఐతే‌ లేడు కాని మనూరి నిండా ఆవులే కదా.
వేటితో ఎక్కడ ఆడుతున్నాడో ఆదమరచి.
ఐనా ఆవులకి వాటి ఆకలే కాని పిల్లాడి ఆకలి తెలుస్తుందా ఏమిటి?
వీడికా ఆవులదగ్గ రుంటే తిండీ నీళ్ళూ‌ అక్కరేదాయిరి.
కాస్త వెదికి చూడండమ్మా.

అన్నట్లు మర్చే పోయాను.
మీ‌ వాళ్ళెవరన్నా మా కన్నయ్యని కట్టెయ్య లేదుకదా?
ఎందుక్కట్టేస్తాం అంటారా?
ఏమో ఎవరింట్లో ఎవరు వీణ్ణి పట్టుకుందాం‌ అని కాపలా కాసుక్కూర్చున్నారో.
ఏ తల్లి పిల్లని కాపలా పెట్టిందో
ఏ అత్త కోడల్ని కాపలా పెట్టిందో.
ఏ మహా తల్లి స్వయంగా కాపలా కూర్చుందో.
ఆలాంటి దేమన్నా ఐతే కాస్త దయచేసి మావాణ్ణి మీ‌యిళ్ళల్లో వెదకి చూడండమ్మా!
వీడికి అన్నం వేళ దాటిపోతోందీ.
వీడి కిష్టమని చేసిన కూరలూ‌నారలూ అన్నీ చప్పగా చల్లారి పోతున్నాయి.
పైగా చల్లారినవి పిల్లాడికి ఎలాపెడతామూ?
ఐనా ఏమాత్రం చల్లగా అనిపించినా మళ్ళా వాడే నానా రభసా చేస్తాడే!
వీణ్ణి కాస్త వెదికి తెండమ్మా.

మొన్నవ్వరో వీడికోసం ఇన్ని నెమలిపించాలు తెచ్చి పడేసారు చావట్లో.
వీడి కింక పండగే.
ఏ పెరట్లోనో ఒక్కో నెమలి ఈకా  నెత్తిమీద పాగాలో సింగారించుకుంటూ మురుసుకుంటున్నాడేమో.
ఐనా మా యింటి పెరట్లో ఇందాకనే చూసానే?
మీలో ఎవరింటి పెరట్లో ఐనా ఉన్నాడేమో‌ కాస్త చూడండి.
ఏముందీ, ఎక్కడో ఏ బావిగట్టునో నీళ్ల బానల్లోనికి తొంగిచూసుకుంటూ నెమలి ఈకల అందాలు మురుస్తూ ఉంటాడు.
మీ రేమో‌ పొద్దస్తమానం వాడి అందాన్ని పొగుడుతూ‌ ఉంటారు.
దాంతో ఆ ఆందాలయ్యకి మరింత అందం‌ పిచ్చి పట్టుకుంది.

నా మతి మండా ఇంతసేపూ వీధిలో నుంచుని మిమ్మల్ని బతిమాలుతున్నానా?
ఈ‌లోపల మా కృష్ణుడు కాని ఏ పెరటి దారిలోనో ఇంట్లోకి రాలేదు కదా?
అసలే ఆకలితో నకనకలాడుతూ ఉంటాడు.
వెంటనే పోయి వడ్డించకపోతే అలిగి మూల కూర్చుంటాడు.

చూడండి చూడండి.
లోపల్నించి ఏదో చప్పుడు వినిపించటం లేదూ.

వచ్చాడమ్మా వచ్చాడు.
వంటింట్లో దూరి గిన్నెలు విసిరేస్తున్నట్లున్నాడు.
కన్నయ్యకు కోపం వచ్చేస్తున్నట్లుంది.
పాపం‌ మా కృష్ణుడు ఊరంతా బలాదూరు తిరిగితిరిగి బాగా ఆడిఆడి విచ్చేసినట్లున్నాడు.
వెంటనే లోపలికి వెళ్ళకపోతే దొరగారికి తామసం వచ్చేస్తుంది.

ఉంటానమ్మా.
అందగాడు దయచేసాడు కదా స్వగృహానికీ.
మా వాడికి విందులు చేయాలి తక్షణమేను.
లేకపోతే తెలుసుగా వాడి సంగతి.

అదిగో‌ వింటున్నారా?
వస్తున్నావా లేదా ఏమిటా జనంతో పోచికోలు కబుర్లూ‌ అని అరుస్తున్నాడు.
వస్తానమ్మా.
మీరంతా ఇంక పోయిరండి.

అందరికీ వందేసి నమస్కారాలు

సకలజనులకు నా నమస్కారశతము మీకు హితుడనా నా నమస్కారశతము మీ కహితుడనా నమస్కారశతము మీరు ప్రేమింతురా నమస్కారశతము మీరు ద్వేషింతురా నమస్కారశతము మీ రుపేక్షింతురా నమస్కారశతము మీరు నా వారలా నమస్కారశతము మీరు పెఱవారలా నమస్కారశతము చేరి పొగడెదరా నమస్కారశతము కోరి తెగడెదరా నమస్కారశతము మీరు నమ్మెదరా నమస్కారశతము మీరు నమ్మనిచో నమస్కారశతము మీరు మెచ్చెదరా నమస్కారశతము మీరు మెచ్చనిచో నమస్కారశతము మీర లనుకూలురా నమస్కారశతము మీరు ప్రతికూలురా నమస్కారశతము మీరు మన్నింతురా నమస్కారశతము మీరు వేధింతురా నమస్కారశతము మీరు భావింతురా నమస్కారశతము మీరు బాధింతురా నమస్కారశతము మీరు సాధింతురా నమస్కారశతము మీరు మేలెంతురా నమస్కారశతము మీరు కీడెంతురా నమస్కారశతము మీరు సజ్జనులా నమస్కారశతము మీరు దుర్జనులా నమస్కారశతము మీర లెట్లున్న నా నమస్కారశతము సర్వవేళల నా నమస్కారశతము సర్వవిధముల నా నమస్కారశతము మీర లెవరైన నా నమస్కారశతము చాల మారులు నా నమస్కారశతము చాల వినయంబుతో నమస్కారశతము సాగి నే చేయు నీ నమస్కారశతము సత్య మెఱిగి చేసెడు నమస్కారశతము సకల హృత్పద్మములయందు సంచరించు జానకీరాములకు నమస్కారశతము గరిమన్ స్వర్ణ మనేక భూషణములన్       కన్పట్టు చందంబునన్ పరమాత్ముం డఖిలప్రపంచమయుడై       భాసిల్లు నట్లౌటచే సురసిధ్ధోరగయక్షకిన్నరనర       స్తోమాది శశ్వత్ చరా చరరూపోజ్వల సర్వభూతములకున్       సద్భక్తితో మ్రొక్కెదన్

శ్రీరాము డున్నాడు చింత యేల

     

రామకృపాస్తోత్రం

సీ. పరమకృపాళువై పాపంబులను బాప
        శ్రీరాము డున్నాడు చింత యేల

దయను సముద్రుడై తాపంబులను దీర్చ
        శ్రీరాము డున్నాడు చింత యేల

కరుణాంతరంగుడై కష్టంబులను దీర్చ
        శ్రీరాము డున్నాడు చింత యేల

కనికరించి తలను కాచి రక్షించగా
        శ్రీరాము డున్నాడు చింత యేల


తే. కలిమి శ్రీరామకృప చేత కలుగుచుండు
లేమి శ్రీరామకృప చేత లేకయుండు
జయము శ్రీరామకృప చేత జరుగు చుండు
బ్రతుకు శ్రీరామకృప చేత పండుచుండు


ఆ.వె. శరణు శరణు రామ పరమకృపాధామ
శరణు శరణు రామ సార్వభౌమ
శరణు శరణు రామ పరమపావననామ
శరణు శరణు ధరణిజా సమేత


కం. ఈ‌ రామకృపాస్తోత్రము
తీరుగ జపియించ రామదేవుని కృపచే
ధారాళమగును సౌఖ్యము
శ్రీరాముని యందు భక్తి చేకూరు హృదిన్

ఈశ్వరుడంటే హితకరుడు

	ఈశ్వరుడంటే హితకరుడు ఈశ్వరుడంటే శుభకరుడు ఈశ్వరుడంటే హృదయస్థితుడౌ శాశ్వతపదసంపత్కరుడు
	ఈశ్వరాఙ్ఞయే లేకుండినచో నిచ్చట నీవే లేవుకదా ఈశ్వరాఙ్ఞయే కాకుండినచో నేది సుఖేఛ్చ, లేదు కదా ఈశ్వరునందు నీదు చిత్తమే యెల్లవేళల నిలచినచో ఈశ్వరుడే నీవాడని తెలియుట కేమి యడ్డము లేదు కదా	ఈశ్వరు డంటే
	ఈశ్వరసంకల్పముగా కలిగిన దీజన్మంబని తలచినచో ఈశ్వరకార్యము నెఱవేర్చుటకే యిలనుంటినని తలచినచో ఈశ్వరబుధ్ధుల సత్సంగమునే యెల్లవేళల వలచినచో ఈశ్వరుడే నీవాడైయుండుట కేమి యడ్డము లేదుకదా	ఈశ్వరు డంటే
	ఈశ్వరుడిచ్చిన కాల మంతయును నీశ్వరభావన నుండినచో ఈశ్వర సాంగత్యమునే కోరుచు నెల్లవేళల నిలచినచో ఈశ్వరమయ మీ జగమున నెల్లడ నీశ్వరునే కనగలిగినచో ఈశ్వరుడును నీ వొకటి యగుట కింకేమి యడ్డము లేదు కదా	ఈశ్వరు డంటే

ఊరూ పేరూ తెలియని వాడా

క్ష్	ఊరూ పేరూ తెలియని వాడా ఓ హృదయేశ్వరుడా తీరూ తెన్నూ రూపురేఖలూ తెలియని స్నేహితుడా
	నీ చెయిదంబులు చిత్రములనుచు నిత్యము విందునయా ఆ చిత్రములనె నిత్యము తలచుచు నానందింతునయా ఈ చరాచరసృష్టిని చేసిన యీశ్వరుడా ఘనుడా ఓ చెలికాడా నాకు దక్కితివి యూర నిందరుండ	ఊరూ పేరూ
	వచ్చెడి పోయెడివారు చేయు బహుభంగుల సందడితో నిచ్చట నాశాజీవుల గడబిడ లచ్చెరువులు గొలుపన్ ముచ్చట గొల్పెడు నరలోకంబున ముదమున నన్నుంచి నెచ్చెలి యీ నాటకము జూచెదవు నిచ్చలు నాతోడన్	ఊరూ పేరూ
	తామరాకుపై నీటిబొట్టువలె తత్త్వఙ్ఞు డనగు నే నేమియు నెఱుగని వారలు బలికెడి యెగ్గుల నెన్నుదునా ఓ మహాత్ముడా యీశ్వరుడా నీ వొకడవు తోడుండన్ భూమిని నింగిని పాతాళంబున పొంగుచు నేనుందున్	ఊరూ పేరూ