మునులు తక్క జనులు లేని వనము లోన
వనజనేత్రి జంగమ దేవరను కాంచెను
ఇంతవింత జంగ మయ్యెవ డనుకొనక
యింతి యతిథి యని యాదరించ జూడగ
నంతలోనె జంగమయే యసురుం డాయె
నెంత మాయ జేసె దుశ్చింతు డౌరా
మాయగొని వచ్చిన గోమాయువా నీ
యాయువుగొను రాముడని యన్నది సీత
ఆయనయే సర్వరాక్షసారి శ్రీహరి
నీయాశ కులముజెఱచు నిలువు మన్నది
వంచన మారాక్షసుల మెంచు నీతియె
కొంచుపోదు నిన్నని కుటిలుడాడెను
మంచిది నీరాముడే మాధవు డైతే
యంచితమగు చావు నా కగును లెమ్మనె