అలసిపోయితి నోయి ఆటచాలింతునా

అలసిపోయితి నోయి ఆటచాలింతునా నీ

సెలవైన తొలినెలవు చేరుకొన రానా

ఎన్ని యుగములు గడిచె నీయాట మొదలిడి

ఎన్ని తనువుల దాల్చి ఎంతగా నాడితిని

మన్నింపు మికపైన మరి యాడగా లేను

నన్ను రమ్మన వయ్య నా స్వామి రామా

నేలనే దున్నితిని నీయాట లాడుచును

మేలుగా నినుగూర్చి చాల పొగడితి నేను

వేల తనువుల దూరి కాలము గడిపితిని

చాలు నయ్యా తాళజాలనిక రామా

నీవు నే నొక్కటని నీవనుట నేననుట

భావించ సంతోషప్రదమైన విషయమే

కావున నికనైన కలిసియుండెడు రీతి

నీవు సెలవీయవే యీవేళ రామా