ఇంతదాక నేయింతి చెంత నుంటివో

ఇంతదాక నేయింతి చెంత నుంటివో ఆ

యింతి నెంత మోసగించి యిటువస్తివో

నీచిరునగవులను గన ఏచిన్నది తహతహ పడి

వేచినదో నావలెనే వేయియుగములు

నీచిత్తము నందు కరుణ నిండి వచ్చినా వనుచు

ఆచెలియ మురియు లోన అంతలోన మాయమై

రాకరాక నీవు రాగ రమణి యెవ్వతెయు నీదు

పోక కొప్పుకొనదుగా పురుషోత్తమ

నాకు తెలిసి మాయచేసి నీకు నీవే తరలి

నాకడకు వచ్చి యేమి నంగనాచితనము

అచట నుందు విచట నుందు వందరి కడ నుందువని

ప్రచురముగా వినుచుందుము పంకజేక్షణ

ముచికుందవరద నిన్ను మోహించని వారెవ్వరు

ఎచట నెవ్వతెను వదలి యిటుదయ చేసితివి కృష్ణ