నీవు నా వాడవై నేను నీ వాడనై

నేను పిలచిన నాడు నీవు పలుకుచు నుంటి వంత కన్నను కోరు నదియు లేదు నీవు పిలచిన నాడు నేను వచ్చుచు నుంటి జాగుచేయక నొక్క క్షణము కూడ మన మధ్య స్నేహంబు మన కిర్వురకు కూడ పాయని బంధమై వరలు చుండ నీవు నా వాడవై నేను నీ వాడనై జగముల యుగములే జరుగనిమ్ము మాయ నన్నేమి చేయను మరల నదియు నరయ నీదైన లీలయే‌ నగును గాన కాల మది యేమి చేయు నా కాల మైన నీ స్వరూపవిశేషమే నిశ్చయముగ