ఓ మనోజ్ఞ మంగళమూర్తీ
ఓహో నందకుమారా
ఓమురళీధర యెందున్నావో
మాముందుకు రావేలా
ఏ తరుశాఖల నెట దాగితివో
ఈతరుణీమణు లిందరు నీకై
తరువుతరువునకు తహతహలాడుచు
పరువులెత్తుచును పరుగిడు చుండగ
ఏ పూపొదలో నెట దాగితివో
తాపము చెందుచు గోపికలందరు
పూపొదలన్నిట గోపార్భక తమ
చూపుల చేతుల జొనిపి వెదుకగను
కన్నుల నిండుగ కనకుండగ నిను
వెన్నెల రాత్రియె వృథయై చనునా
అన్నుల మిన్నల కానందముగా
చిన్నికృష్ణుడా చేరగ రారా
