మెచ్చనివా రెవరయ్యా మేదిని మీద
గడుసుకైకమ్మ తనకొడుకు కొఱకు రాజ్యమడిగి
అడవులకు పొమ్మనె నీయన్న నటంచు
నిడుదకత్తితీసి డించి నడచితివే యన్నతో
వడివడిగా నీరామభక్తి మెఱయగా
అడవులలో నీవు నీ యన్నకును వదినకును
అడుగడుగున తోడునీడ వైనిలచితివి
బడబానలంబు వంటి బాధ రామునకు రా
నడపించినావు లంకానాథుని పైకి
పదునాలుగేండ్లు నిదురవదలి గడపితివి
నదినెకు నన్నకును నీవు బంటువైతివి
కదనంబున నింద్రజిత్తు కంఠముత్తరించి దశ
వదను పదను మట్టిజేయువాడ వైతివి
