లేడా శ్రీరాము డున్నాడు తోడు
నీడై మన రాము డున్నాడు
ఏడేడు జగముల కేలికై యున్నాడు
వేడుక సాకేతవిభుడై యున్నాడు
వేడితే రక్షించు వీరుడై యున్నాడు
వాడెల్ల వేళల బాసటై యున్నాడు
చూడచక్కని సొగసుకాడై యున్నాడు
వాడైన బాణాలవాడై యున్నాడు
కూడి సీతమ్మను కొలువై యున్నాడు
వాడెల్లప్పుడు మనవాడై యున్నాడు
సుజనుల కిదె దారి చూపుచున్నాడు
నిజభక్తులకు సుఖము నిచ్చుచున్నాడు
భజనచేయువారి భావించుచున్నాడు
విజయరాముడు జనప్రియుడై యున్నాడు
(ఈకీర్తనను హాస్పిటల్ ఆవరణలో వ్రాయటం జరిగింది. అప్పుడు ఆపరేషన్ కోసం నిరీక్షిస్తూ ఉన్నాను)
