నారాము డనును

నారాము డనును కైక నారాము డను సుమిత్ర 
నారాముడు కాడా యని నవ్వును కౌసల్య 

వీరి తగవు నవ్వుచు విని మీరాముడు కాడు వాడు

నారాముడు పొండనుచు నరపతి తీర్పరియై 

ఆరాముని చేయిజాచి నారామా రారా యన

శ్రీరాముడు జనకుని దెస చిట్టి పాదములు కదిపె

గోరుముద్ద జూపించుచు కొసరుచు కైకమ్మ పిలువ

బారజాపి సుమిత్రమ్మ వానిని యూరించగ

గారముగా కౌసల్య బంగారు తండ్రి రారా యన

శ్రీరాము డిటునటు జన చిట్టిపాదముల కదిపె

భలే మంచి సమయమునకు వచ్చినాడు సుమంత్రుడు

నలుగురకును మధ్య నిలిచి నా రామచంద్రా యనె

కులుకుచు శ్రీరాము డంత గొబ్బున నా తాత వంక

నలుగురు గొల్లున నవ్వగ నడిచి వాని కౌగలించె