25, మార్చి 2013, సోమవారం

ఏ నిష్ఠా నియమంబులు

శా. ఏ నిష్ఠా నియమంబు లే వ్రతము లే నెన్నండు కొంచెంబు గా
నైనం బూనక తప్పు చేసితిని రామా నన్ను మన్నించి యో
ధ్యానాతీతమహత్స్వరూప వరదా దాక్షిణ్యముం జూపి య
జ్ఞానంబున్ వెడలించి నిన్ను గొలువం సంసిధ్ధునిం జేయవే


(వ్రాసిన తేదీ:‌ 2013-1-23)

3 కామెంట్‌లు:

  1. అబ్బ, ఆశ, అప్పడం, వడ. ఏ పనీ చేయరు గానీ ధ్యానం, మహత్యం అన్నీ కావాలంటే ఎలా? ఇక్కడే భగవంతునికీ భక్తుడికీ వచ్చే చిక్కు. ఆయనేమో వీడికన్నీ ఇద్దాము అని అనుకుంటూ ఉంటాడు. వీడేమో 'నాకు తీరికేదీ' అనుకుంటూ ఉంటాడు. ఈ లోపున జీవితం అయిపోతుంది. పునరపి జననం పునరపి మరణం. ఎలాగ ఈ చిక్కు విడిపోయేది?

    గురూ గారూ ఏం చేద్దాం? :-)

    రిప్లయితొలగించండి
    రిప్లయిలు
    1. మంచి ప్రశ్న.
      కాని మీరు పద్యాన్ని మరికొంచెం జాగ్రత్తగా పరిశీలించాలి.
      అజ్ఞానం వల్ల భగవంతునియందు శ్రథ్థాభక్తులు కుదరవు.
      కాని భగవంతునికి అస్సలు అసాథ్యం ఉండదు కదా?
      ఆయన తలచుకుంటే, ఆ అజ్ఞానం కాస్తా యిట్టే పటాపంచలై పోదా?
      అప్పుడు వెంటనే ఆయన సేవకు జీవుడు సంసిథ్థుడు కాడా?
      మన ప్రయత్నం వలననే, మన ప్రజ్ఞ వలననే మనకు భగవత్తత్త్వంపైన శ్రథ్థాభక్తులు కలుగుతున్నాయా? లేదు కదా?
      అంతా ఆయన చలవే కాదా?

      తొలగించండి
  2. నిజమేనండి.

    అదే భగవంతుడి వీక్నెస్. దాన్ని కొల్లగొట్టడమే మన పని. :-) మా గురువుగారు రాసినట్టు.

    "భగవంతుడా మనిద్దరం పందెం వేసుకుందాము. నేను నీ ముంగిట ఎన్ని యుగాలైనా కూర్చుంటాను నువ్వు ఛీదరించుకున్నా సరే. నువ్వు నన్ను అక్కున చేర్చుకోకుండా ఎంతకాలమైనా ఉండగలవా?" ... స్వామి సత్యానంద సరస్వతి."

    రమణ మహర్షి కూడా చెప్పేరు. అసలు భగవంతుడి మీద భక్తి ఉండాలంటే ఆయనే ఇవ్వాలట అది కూడా. బాగుంది కదా?

    రిప్లయితొలగించండి

ఆమోదించిన వ్యాఖ్యలే ప్రచురితం అవుతాయి. తరచుగా పరిశీలించటం వీలు కాదు కాబట్టి అప్పుడప్పుడు వ్యాఖ్యలు కనిపించటం ఆలస్యం కావచ్చును. తరచుగా జవాబులు ఇవ్వటం నాకు వీలు కాదు. ఎక్కువగా చర్చించటం అస్సలు వీలుకాదు.