పని గట్టు కొని పోయి పదిమంది లోన
నిను గూర్చి పలుమాట లన నేల రామ
కనుల ముందర నీవు గావించి నట్టి
ఘనమైన సృష్టిని గాంచుచు దీని
వెనుక నెవ్వడు లేడు విశ్వ మంతయును
తనకు తానుగ గల్గె నను వారి కడకు
జీవుడు దేహాన చేరి యున్నాడని
జీవబ్రహ్మైక్యత సిధ్ధాంత మనుచు
వా విడచి పలుకుచో పకపక నవ్వి
వే విధంబుల దిట్టు వెఱ్ఱుల కడకు
పరమాత్ముడవు నిన్ను భావించ లేని
నరుల మధ్యకు బోయి పరమాప్త యేల
ఉరక పలుచన జేయ నుంకింతు నిన్ను
సరిసరి నా భక్తి చాలదా నీకు
చాలా బాగా వ్రాసారు శ్యామలరావు గారూ !
రిప్లయితొలగించండి@శ్రీ