తలచు కొంటిని నిన్ను తగులు కొంటివి నన్ను
విలసిల్లె నీరీతి విడని బంధము రామ
క్షణక్షణమును నీది దినదినమును నీది
కనుగవ యెదుట నుండి కరగు కాలము నీది
వెనుకటి గొడవలన్ని విడిపించి నన్ను నీ
కనుసన్నల నుంచి కాచేవు భళిభళి
ఘటికుడ యెన్నెన్నొ కష్టజన్మము లెత్తి
కటకట పడుచుండ కని యూరకున్నావు
చిటుకున నిపుడు నీవు చేకొన చిక్కు లన్ని
మటుమాయ మాయెనే మంచిది భళిభళి
కలిగి యవిద్య చేత కలవర పరచినట్టి
కిలుమెల్ల వదలినది తలకెక్కె తత్వము
నిలచితి స్వస్వరూప నిష్టుడనై యుండుట
తెలియగ నీవిచ్చిన తెలివిడి భళిభళి
విలసిల్లె నీరీతి విడని బంధము రామ
క్షణక్షణమును నీది దినదినమును నీది
కనుగవ యెదుట నుండి కరగు కాలము నీది
వెనుకటి గొడవలన్ని విడిపించి నన్ను నీ
కనుసన్నల నుంచి కాచేవు భళిభళి
ఘటికుడ యెన్నెన్నొ కష్టజన్మము లెత్తి
కటకట పడుచుండ కని యూరకున్నావు
చిటుకున నిపుడు నీవు చేకొన చిక్కు లన్ని
మటుమాయ మాయెనే మంచిది భళిభళి
కలిగి యవిద్య చేత కలవర పరచినట్టి
కిలుమెల్ల వదలినది తలకెక్కె తత్వము
నిలచితి స్వస్వరూప నిష్టుడనై యుండుట
తెలియగ నీవిచ్చిన తెలివిడి భళిభళి
సార్, కవిత బాగుంది కాని భావం వెంగ్య ధోరణి కలదిగా అనిపించినది,
రిప్లయితొలగించండిఫాతిమాగారూ,
రిప్లయితొలగించండిఘటికుడ యెన్నెన్నొ కష్టజన్మము లెత్తి
కటకట పడుచుండ కని యూరకున్నావు
అన్న చోట మీకు వ్యగ్యం కనిపించిందని అనుకుంటున్నాను.
పాట పల్లవి తలచు కొంటిని నిన్ను అని ప్రారంభం అవుతున్నది కదా? జీవునకు భగవంతుని తలచుకోవటానికి అన్ని విధాలుగానూ స్వాతంత్ర్యమూ, అధ్కారమూ ఉన్నాయి. కాని అలా తలచుకోవాలీ తన వాడిని చేసుకోవాలీ అని తోచటమే అరుదు! దానికి కారణమైనదానినే మనం మాయ అంటాం, తెలిసీ మన ప్రపంచం మోహంలో పడి ఉండి కోరి కష్టాలు పడుతూ ఉంటాము. ఎప్పుడైతే మనస్ఫూర్తిగా తలచుకుంటామో అప్పుడే ఆయన మనని ఆత్మీయంగా పట్టుకుంటాడు. అండుకే "తగులు కొంటివి నన్ను" అన్నాను పల్లవిలో. ఇప్పుడు మరొకసారి చరణం చూడాండి
ఘటికుడ యెన్నెన్నొ కష్టజన్మము లెత్తి
కటకట పడుచుండ కని యూరకున్నావు
చిటుకున నిపుడు నీవు చేకొన చిక్కు లన్ని
మటుమాయ మాయెనే మంచిది భళిభళి
ఆయన చిటుక్కున పట్టుకున్నాడట. పాపం దానికోసమే యెదురుచూస్తున్నాడు. అది మనకీ తెలిసి వచింది. అందుకే వెనుకటి వృత్తాంతాన్ని తలచుకోవటమ్టో చరణం మెఒదలవుతుంది, ఆయన మనని అదుముకున్నాడని ఆనందించటంతో.
శుభం.