18, ఫిబ్రవరి 2014, మంగళవారం

ఇది శోకము, ఒక నాటికి ఇది తీరును ... ఇది తీరును ...




 
ఇది శోకము ఒక నాటికి ఇది తీరును ఇది తీరును
ఇది లోకము ఒకనాటికి ఇది మారును ఇది మారును

ఈ కాలము అది చేయదు ఇదిచేయదు అని ఉండదు
ఏ కొంచెమొ అది నీదని  ఇది నీదని  విధి యెంచదు
నీ‌ కష్టము నీ‌ నష్టము అవి మాత్రమే నీ స్వంతము
పై కొన్నది విధియన్నది నీ ధైర్యమే నీ పెన్నిధి

తనవారలే వడ్డించుచో తానెక్కడ కూర్చుండిన
తన విస్తరి మరి నిండదా?
తనవారలే  పెరవారలై తన మోము చూడక యుండిన
తన గొంతు  తప్పక ఎండదా?
కనికారము విధిచూపక కడపంక్తిలో నీ వుండిన
నిను జూచి లోకము నవ్వదా?
అణగార్చినా ఆ కాలమే ఆ ఈశ్వరకృప యుండిన
అనుకూలమై  నీ కుండదా?

పవలును రేలును వచ్చి పోయెడు భంగిని సుఖములు కష్టములు
భువిపై మనుజుల పలుకరించుచు పోవు టెఱింగుదు రుత్తములు
ఎవరికి తెలియును  ఈ‌నాడైనది ఎవరికి  ఎంతటి మేలగునో
ఎవరికి తెలియును రేపేమగునో ఎవరికి ఎప్పుడు మేలగునో