దోసమెంచక చాల దుడుకుతనము చూపి
మోసగించి బంధించి మురియు శరీరమా
ఇలను చూడ వచ్చినే నిచట చిక్కుపడితిని
కలిగిన యీ భవము నుండి తొలగ లే నైతిని
పలుచ నైన యీ సుఖానుభవము నా కెందుకు
వలచి యీ ఆత్మ నేల పట్టి బంధించితివి
ఈ నీ కపటేంద్రియంబు లేపాటి రజ్జువులు
పోనీ నీ మమతల వల పొంక మేపాటిది
నే నా శాశ్వతుడను నీవు మట్టి బొమ్మవు
నా నిజతత్వమును తెలియ నట్టి యజ్ఞానివి
నీకు నాకు లడాయి నీ వలననె మొదలాయె
నాకు నీ బడాయి నాటి నుండి యెఱుకాయె
నీ కట్టడి చెల్లదని నీ వెఱుగుట మంచిది
నాకు నా రామునకు నేకత్వము నెఱుగుము
శరీరం బంధించకపోతే మనసెటుపోతుందండి:)
రిప్లయితొలగించండిమంచి ప్రశ్న వేశారు.
తొలగించండిఇక్కడ శరీరం అంటే ఉపాధి.
ఉపాధి బంధనాలనుండి విడివడటం అంటే విదేహస్థితి.
ప్రకృతి కూడా లయమై పోతుంది కాబట్టి దేశకాలాదులు కూడా ఉండవు.
ఆ స్థితిలో కేవలం కేవలం ఆనందస్వరూపుడై ఉండటం జరుగుతుంది.
అనన్యమైన ఆ కైవల్య స్థితిలో కేవల పరబ్రహ్మస్వరూపుడైన తనకు అన్యమైన దేశకాలాలు అన్యమైన వస్తువులూ ఏమీ ఉండవు. ఎక్కడికీ పోవటం అన్న ప్రశ్నయే ఉదయించదు.
శ్యామలీయా,
రిప్లయితొలగించండినేను నిన్ను బంధించ లేదయా
నీవే నేనను కుంటున్నావు
నేను నీవు కాదు, నీవు నీవే,
అని శరీరం జవాబు చెప్తోందండీ శ్యామలీయం వారు.
చీర్స్
జిలేబి.
వినాయక చవితి శుభాకాంక్షలు!
రిప్లయితొలగించండిబంధాలు కష్టమే...చిత్రం వాటిని వదులుకోనూ లేము
రిప్లయితొలగించండిచాలా బాగా వ్రాసారు