చీకటిగుహ లోన నేను

చీకటిగుహ లోన నేను చిన్నబోయి యున్న వేళ
నాకొర కొక వెలుగురేఖ నడచి వచ్చెను

అజ్ఞానపు చీకటుల అంతుచూచెను
విజ్ఞానప్రభలకప్పి వెన్నుదట్టెను
ప్రజ్ఞకలిగి నేను కాలు బయటపెట్టితి
ఆజ్ఞ తెలిసి ఆ వెలుగు ననుసరించితి

ఏ వెలుగు దయచేత నింత కాలమునకు
నా వివేకము నాకు నమ్మకముగ గలిగె
నా వెలుగు దారిలో నడుగులే వేసితి
భావనాతీతశాంతిపధము ననుసరించితి

విభుని తర్జనిగోటి వెలుగు నన్నుధ్ధరించి
అభయదాయకుని చెంత కల్లన జేర్చినది
రభసముగా చేరితి నా రాముని పదసీమ
ఉభయలోకముల నిదే యున్నత శుభసీమ