చెనటి మాయకు జిక్కి చెడిపోవ కుందుమా తనవలె నెవరు మాయ దాటి యుందురు |
|||
తాను జగముల జేసి తనమాయలో ముంచి వేనూఱు వింతవింత లైన జీవుల జేసి లేనిపోని చిక్కులు బెట్టి మానక నవి దాటించు ఆనక విన్నాణమిచ్చు నందాక నేది తెలివి |
చెనటి |
||
జీవులందరి లోన చెలగి తానె క్రీడించు భావింప రాళ్ళురప్పల భాసించు వెన్నుండు చేవ తాను గాని దైన చిన్న పరమాణువు లేదు ఏ విధి మనబోంట్ల కిది విదితంబుగా నుండు |
చెనటి |
||
మాయతోడ బుట్టి కూడ మాయగడువ వచ్చు ననుచు ప్రేయోమార్గమున నున్న వెంగళులమైన మనకు శ్రేయోమార్గమును జూప శ్రీరామచంద్రు డాయె ధ్యేయమైన రామపథము తెలిసినడువ లేకున్న |
చెనటి |
||